WORD JE GELUKKIG ALS JE JEZELF BENT?

WORD JE GELUKKIG ALS JE JEZELF BENT?

door | jan 10, 2022 | Shotje optimisme | Koekeloeres

De Griek Aristoteles zei dat je jezelf bent als je doet waar je je lekker bij voelt, dat zou dan bij je passen, want dat is je aangeboren talent. Het leven gaat volgens hem hierover: ontdekken wat je kan, je talent zoeken en dat dan ook gaan doen. Lekker in je comfortzone zitten, dat is je essentie en dan word je gelukkig.
De Fransman Sartre walgde hiervan, alsof alles al voorbestemd, ergens in een groot boek bedacht, zou zijn. Hij ging voor de keuzevrijheid die we hebben als mensen. Zijn collega en geliefde Simone de Beauvoir had hem dat ingefluisterd: “Lieverd, Je bent geweldig, maar je excuses ben ik zat. Je wordt wie je bent in interactie met anderen.” Ze wees hem op zijn vrienden die zijn leven vorm gaven en op zijn eigen verantwoordelijkheid hierin. Ze accepteerde niet meer het excuus: “schat, zo ben ik nu eenmaal”. Sartre dacht na over de woorden van zijn vriendin en realiseerde zich dat hij zijn verantwoordelijkheid ontliep met slappe excuses, die Aristoteles zienswijze hem ingaf. Vervolgens schreef hij boeken vol over de maakbaarheid van het bestaan, de existentie.
De Amerikanen hebben hun cultuur hierop gebouwd: je succes is van jou (winner) en je verlies is ook enkel en alleen van jou (loser). Geen empathie voor losers dus…
Ik dacht vroeger ook: als je maar hard werkt kan je alles bereiken, een bodem voor diepe teleurstelling, faalangst en depressies. Want als je geen handen hebt, is het erg moeilijk om concertpianist te worden. Dit is een heldere voorbeeld, maar ik zie om mij heen dat ouders hun kinderen niet reële kansen toedichten, blind voor persoonlijkheid en wil van het kind.
Wie heeft er nu gelijk? Aristoteles of Sartre? Wat is nu jezelf zijn?
Is het worden wie je bent of zijn wie je wordt?
Maakt het je gelukkig als je je talent ontwikkelt, omdat je dat talent nu eenmaal hebt? Of wordt je gelukkig om te streven en te worden wie je wilt zijn? Wanneer ben je nu jezelf?
En word je gelukkig als je jezelf bent?
Eten we vanavond Grieks of Frans? Of allebei?
Wat vind jij ervan Koekeloere?
ER ZIJN MEER LEUKE VROUWEN DAN MANNEN

ER ZIJN MEER LEUKE VROUWEN DAN MANNEN

door | okt 4, 2021 | Opinie | Blog

Ik raak niet seksueel opgewonden van een vrouw en toch ben ik soms verliefd op ze. Ik kom vaak leuke vrouwen tegen, meer dan leuke mannen. Als puber twijfelde ik daardoor wel eens aan mijn eigen seksualiteit. Dan fantaseerde ik over seks met een vrouw, maar dan gebeurde er niks, het deed me niks. Dus nee, geef mij maar een man in bed.
Toch droom ik van een groot huis waar we in eerste instantie samen wonen met onze mannen en later alleen met de overgebleven vrouwen. Elk een eigen verblijf, een eigen kamer met veel licht en hoge ramen. Het heeft een grote woonkeuken en dan een beetje voor elkaar koken en zorgen. Als het niet meer gaat kopen we samen die zorg in. In dat huis, midden in de stad het liefst, maar wel met een grote tuin, waar we dan kopjes thee drinken en aan onze wijntjes nippen. Waar we achter onze rollators een beetje langs de bloembedden schuifelen en vooral heel veel lachen, heerlijk lachen. Terwijl we flirten met de door onszelf uitgekozen charmante verpleger (‘een kind nog’) die onze steunkousen aandoet. Daar ga ik dan weer wél helemaal op aan!
Hier heb je er zo eentje, met wie ik prima in dat grote huis zou willen wonen: Beatrice van der Poel. Zij zingt dan een liedje ’s avonds, in die tuin, en dat maak ik voor haar een lekker maaltje: zuurkool op een bedje van appeltjes met een gehaktballetje waar gedroogde tomaatjes in verstopt zitten.

Ze zingt dan vast dit liedje voor ons: Blauw. Nu haar nieuwste single, dan een klassieke hit natuurlijk.
Hoe cool is dat?

 

 

DE EERSTE KEER

DE EERSTE KEER

door | aug 30, 2021 | Kort verhaal

Trouwe lezers weten dat wij al jarenlang met veel plezier kippen houden. Inmiddels waren wij toe aan een derde generatie en afgelopen april kwamen de kuikens. De hele buurt liep uit, ouders en kinderen kwamen dagelijks langs om de pluizige bolletjes te knuffelen. De kipjes groeiden, werden pubers en uiteindelijk volwassen… in de vakantie, in onze afwezigheid.
Dat kippen volwassenen zijn merk je het eerst aan hun stemgeluid, hennen blijven stil en hanen gaan kraaien nog voordat hun pronkveren zichtbaar zijn. Dat gebeurde…, ze kraaiden bijna allemaal. Het concert was onovertreffelijk volgens de appberichten van onze nieuwe buren. Nou ja, nieuw, sinds kerst woonden de twee echtparen al naast ons. Met hun kinderen hadden we al kennis mogen maken via de kuikens, maar zelf waren ze nog niet toegekomen om zich aan ons voor te stellen. Neem in acht dat het vol in coronatijd is. Enfin, de hanen gaven reden voor een eerste gesprek via whatsapp.
Met gevaar voor eigen leven snelden we terug naar huis en nog voordat de auto was uitgepakt, plukte ik de hanen van het nest, om ze de volgende dag terug te brengen naar de boer.
Eén haan bleef (het is zoveel leuker kippen houden met een haan erbij) en ik voedde hem op zijn kukelen te beperken. Ja, geloof me, dat kan. De nieuwe buren gunden mij daarvoor een week, wederom per app, waarvoor ik hen dankbaar was. Let wel… hun goodwill was geslonken tot het vriespunt. Na vijf dagen begreep de haan de boodschap. Rust keerde terug in ons groene wijkje aan de rand van het natuurpark.
Totdat de hennen luidruchtig lieten weten dat zij eieren konden leggen… Ik hield mijn adem in, geen whatsappjes deze keer.
De whatsapp stilte gaf mij moed de buurtjes eens te bezoeken met een zoenoffer: de eerste eitjes. Een mens dient immers te beseffen dat hij iets goed te maken heeft voor dat wat hij eet. Vergeet niet, die eerste eitjes zijn niet te versmaden… Het zoenoffer deed zijn werk, de eerste kennismaking met ons mocht dan onovertreffelijk zijn geweest, de tweede was toch zeker hartelijk.
En de haan? Die noemen we Thor, de moeilijk opvoedbare zoon van de oppergod Odin. Niet vaak maar gericht gooit hij zijn hamer naar de aarde en dan zullen we het wel verdiend hebben….

CULTUUR INZETTEN OM GELD TE VERDIENEN?

door | apr 19, 2021 | Opinie | Blog

Kunst en cultuur wordt ingezet om geld te verdienen.
Dat elke euro uitgegeven aan cultuur er meer dan drie oplevert is al jaren bekend. Toch is het imago van cultuur er eentje van een kostenpost in plaats van een verdienmodel.
Ik hoopte zo dat deze crisis een kans zou zijn om voor eens en voor altijd dit beeld over kunst en cultuur de nek om te draaien. Er is hoop want de Raad voor Cultuur adviseert een nieuw kabinet om jaarlijks 477 miljoen euro extra te investeren in de culturele sector, want:
“De totale sector is goed voor zo’n 320.000 banen, 4,5 procent van de totale werkgelegenheid. Daar komen de positieve effecten qua omzet en werkgelegenheid in aanpalende sectoren als horeca, beveiliging, infrastructuur en techniek nog bij.”
Precies wat ik en vele anderen met mij (www.cultuurinactie.nl) in onze columns en programma’s benadrukten. Als sector waar 70% als zelfstandige werkzaam is, is het moeilijk druk uit oefenen in de politiek (er valt niemand te ontslaan, lees: op straat te zetten).
Ik ben dankbaar dat het is opgepakt en nu hopen dat een nieuw kabinet het óók gaat erkennen door het bedrag te verdubbelen misschien? Een investeerder zou het doen met een vooruitzicht van 300% winst… (resultaten uit het verleden zijn geen garanties voor de toekomst… O nee, bij cultuur geldt: resultaten uit het verleden zijn wèl garanties voor de toekomst!)
WETEN WAT JE WIL IS BEGEERTE

WETEN WAT JE WIL IS BEGEERTE

door | apr 19, 2021 | Kort verhaal, Shotje optimisme | Koekeloeres

‘Onderscheid maken tussen wat je wel wilt en wat je niet wilt komt voort uit begeerte.’

Dat las ik laatst in de leer van Tao. Nu hoor je regelmatig mensen zeggen: ‘ik weet in ieder geval nu wat ik níet wil’ en dat wordt dan positief bevestigd door de ander. Maar volgens de Tao-filosofie is dit verlangen naar duidelijkheid nu precies wat ons mensen ongelukkig kan maken. Niet positief dus: weten wat je niet wilt. Snap je het nog? Ik moest hier jaren over nadenken dus schaam je niet. Eenvoudiger gezegd komt het erop neer dat wanneer je verlangend naar jezelf en de wereld kijkt, teleurstellingen op de loer liggen.

Ja, een open deur, denk je nu misschien. Ik vond dat toch écht héél ingewikkeld, want hoe zit dat dan met verwachtingen, is dat hetzelfde als verlangen? Met die vraag heb ik jaren geworsteld. Iedereen zei tegen me dat ik geen verwachtingen moest hebben. Niet van mezelf en niet van mensen, niet van je collega’s, je familie, je kinderen, van niemand. Dus dat probeerde ik en ik raakte enorm gefrustreerd. Elke keer sloeg ik mezelf mentaal hard: stom stom, doe ik het weer, ik had dat niet mogen verwachten, sorry sorry. Herkennen jullie dit?

Ik verwacht namelijk dat mensen van nature goed zijn, dat is het MENSBEELD dat ik heb. Dat klinkt misschien filosofisch, maar het is heel concreet. Wat als iemand je uitscheldt, stel je dan je grens? Je kan je schouders ophalen of een proces verbaal op laten maken, of je gaat dat gedrag corrigeren. Mag je teleurgesteld zijn als het toch weer gebeurt?

Gelukkig geeft de leer van Tao ook hier antwoord op.

‘Door niet te verlangen op een bepaalde manier te zijn, maar alles van jezelf te accepteren,  dan pas kan je echt jezelf zijn.’
Het hebben van hoge idealen en verwachtingen is onderdeel van wie ík ben. Het is misschien niet zo’n toffe eigenschap van me, maar het hoort bij mij. En…dan moet ik ook zo stoer zijn de andere kant ervan, de teleurstellingen, zélf te dragen (dus niet bij de ander neer te leggen).
Dit bewust worden geeft me meer controle en rust. Dus ik corrigeer onwenselijk gedrag en haal mijn schouders op als het niet stopt. Toegegeven het lukt me (nog) niet altijd, maar het bespaart me driftbuien tijdens familiaire gelegenheden, laat me lachen om mijn eigen gebreken en het geeft me een neus voor goed zaken doen. Kortom: het maakt succesvoller, gelukkiger.
Het is namelijk zoals het is en dat accepteren is lastig, maar zeker de moeite waard. Wat vind jij #Koekeloere?
Merk jij soms ook dat er energie weglekt en kan je je vinger er niet opleggen? Kan je wat ruggenspraak gebruiken om succesvoller te worden in werk en leven? Wil je hier eens over sparren? https://henrikevanengelenburg.nl/sparren